Interview 'Thuismoeder in de politiek' Pam van de Weijer
'Bezige bij zoekt nieuwe uitdaging', zo begon het avontuur van Pam van de Weijer. Zij is sinds 2018 raadslid voor het CDA in de gemeenteraad van Nijkerk. Op 19 maart 2019 is bij TV Gelderland de documentaire 'Thuismoeder in de politiek' vertoond. Een documentaire gemaakt door Olaf Koelewijn, waarin het leven van vrouwelijk raadslid Pam van de Weijer (42) centraal staat.
De documentaire ‘Thuismoeder in de politiek’ volgt het kersverse raadslid in het eerste jaar van haar nieuwe carrière. Het biedt een bijzondere kijk in het leven van een vrouw die haar gezinsleven moet zien te combineren met haar werk als raadslid.
Nu een maand later na het uitkomen van de documentaire is het de hoogste tijd om haar wat vragen te stellen.
Waarom ben je raadslid geworden?
Ik ben opgegroeid in een gezin waar het Christelijke geloof betekende dat je daarin iets voor een ander kan betekenen. Puur aannemen is niet genoeg, maar hoe vertaal je dat naar je dagelijks leven 'heb je naaste lief'. Deze waarden ervaar ik ook sterk binnen het CDA en spreken mij persoonlijk aan. Mijn moeder was, in haar tijd geen uitzondering, ook thuismoeder. Tevens actief in de kerk met kinderen, dienstbaar als coördinator bij de oversteek op de basisschool en nog steeds staat ze altijd voor een ander klaar. Toen mijn kinderen zelfstandiger werden, leek het mij goed om naast vrijwilligerswerk ook weer betaald werk te vinden. Ik plaatste daarop een profiel op LinkedIn 'bezige bij zoekt nieuwe uitdaging' en was zoekende naar werk rondom mijn opleiding Pedagogiek. Door een andere moeder werd ik gebeld of ik wel eens aan de politiek had gedacht. Omdat ik weinig wist over lokale politiek kwam zij, raadslid bij het CDA, bij mij op bezoek om hierover meer te vertellen. Het verbaasde me dat ik eigenlijk altijd al bezig was om te kijken naar wat beter kon in mijn (thuis)omgeving, daarin stond lokale politiek minder ver van mij af dan dat ik gedacht had. Daarnaast sprak haar enthousiasme voor de contacten met inwoners en haar passie om op te komen voor kwetsbare groepen mensen mij enorm aan. Ik had het gevoel dat juist dit onbekende terrein mij als persoon heel veel zou kunnen leren en mij veel te bieden had wat betreft mijn leergierige en nieuwsgierige karakter. Ik heb daarop een oriëntatiedag voor nieuwe raadsleden gevolgd om te kijken wat er van mij gevraagd werd. Na een brief en gesprekken, werd ik op een verkiesbare plaats gezet. Ik ben actief campagne gaan voeren en nadat we in de gemeente Nijkerk de grootste werden met 8 zetels werd ik raadslid. Ik moet nog ontzettend veel leren, maar de trainingen, gesprekken met inwoners en werkbezoeken geven mij zo veel inspiratie en energie dat ik enorm trots ben dat ik voor deze functie ben gevraagd.
Oma zat in de politiek, wat doet dat met je?
Dat mijn oma zich met politieke vraagstukken bezig hield en ambities had om in de gemeenteraad te komen vind ik erg bijzonder. Toen ik klein was en bij haar op bezoek kwam spraken we daar niet over, wel was zij net als ik en mijn moeder maatschappelijk actief (bij de zieken- en ouderengroep van de kerk en lid van een beweging voor vrouwen). Ik vind het jammer dat ik het hierover met haar niet meer kan hebben, maar weet na het bezoek aan het archief zeker dat zij trots zou zijn dat ik deze weg ben opgegaan.
Hoe is het thuis, neemt je man nu meer over?
Op zich is het raadswerk goed te combineren met een gezinsleven. Zowel de fractievergadering als gemeenteraadsvergadering zijn in de avonden waarop mijn man thuis is. En de stukken kan ik lezen als de kinderen op school zijn. Toch kom ik vaak tijd te kort omdat ik daarnaast ook nog vrijwilliger ben, lector in de kerk, EHBO herhalingsavonden volg, de tuin en huishouden doe, collecte loop, activiteiten op school doe en sport. Daarnaast is de hoeveelheid werk heel wisselend. Soms heb je een week weinig en een andere week loop je over. Soms, met name in campagnetijd heb je alles tegelijk. Dan is het echt fijn als je een man hebt die helpt waar nodig. Mijn man heeft geen moeite om een boodschap of de was te doen, te stofzuigen, koken of de kinderen op te halen bij een vriendje. Met name als er regionale activiteiten zijn, trainingen of congressen die niet altijd in de avond zijn, helpt hij goed. Mijn man gunt mij deze nieuwe uitdaging en persoonlijke ontwikkeling. Hij wil daarvoor best een middag vrij nemen, zodat ik hieraan deel kan nemen. Dit is ook niet op wekelijkse basis.
Hoe is het nu met je een jaar verder?
In het eerste jaar heb ik veel trainingen en regionale activiteiten bijgewoond om vertrouwd te raken met termen, om mensen te leren kennen en een beeld te krijgen bij onderwerpen. Wat betekenen nu precies termen als participatie, ondermijning, sociaal domein, klankbordgroep of dialoog. Als ik vraag aan een voorbijganger wat hiermee bedoeld wordt krijg ik waarschijnlijk geen antwoord. Het zijn veel gebruikte begrippen die onnodig drempels opwerpen tussen gemeenten en inwoners. Ik heb enorm veel geleerd en ik heb een beter beeld gekregen van wat mijn taak is binnen onze fractie. Zo heb ik de portefeuille Sociaal domein en richt ik mij daarbinnen het liefst op de onderwerpen: Jeugd & gezin, gezondheid en veiligheid. Dat maakt dat ik nu specifieker kijk naar trainingen en bijeenkomsten die ik wil volgen. Want eerlijk gezegd is er zoveel aanbod dat je er een fulltime baan van kan maken als je overal goed geïnformeerd over wilt zijn.
Wat vind je van de werkbezoeken?
Werkbezoeken vind ik enorm inspirerend, vooral binnen het sociaal domein. Het is een heel bijzonder aspect van het werk dat er deuren voor je open gaan en je zomaar ergens mag binnenkijken. Ik vind het vooral belangrijk voor de mensen dat wij in de gemeenteraad weten wat er speelt in onze gemeente en om te zorgen dat mensen zich vrij voelen om aan te kloppen als er iets niet goed gaat. Voor mij persoonlijk is het enorm waardevol om te zien wat er bv aan zorg is in mijn gemeente. Zo hebben we hele mooie projecten en instellingen, ontstaan door mensen met een warm hart voor kwetsbare groepen.
Wat wil je bijdragen aan de politiek?
Waar ik persoonlijk veel moeite mee heb is het gebrek aan vertrouwen in de politiek. Gelukkig is dat op lokaal niveau veel minder als landelijk. Maar het is voor mij niet te vatten dat veel media het wantrouwen graag uitdragen. Het is ontzettend belangrijk dat de gemeenteraad het taalgebruik van ambtenaren in normaal begrijpelijke taal vertaald naar de inwoners. We vragen dat ook van bijvoorbeeld medisch personeel, zo krijgen huisartsen trainingen om allerlei medische termen in een gesprek met de patiënt te vertalen naar begrijpelijk Nederlands. Dat zouden gemeenten ook prima kunnen doen. Ik wil mij daar graag voor inzetten zodat we uit kunnen leggen wat we doen. In de fractie lezen we bijvoorbeeld elkaars woordvoeringen om elkaar daarop scherp te houden. Iemand die veel weet van begrotingen en grond moet een woordvoering voor het Sociaal Domein ook kunnen begrijpen en andersom.
Wat betekent het geloof voor je?
Geloof is voor mij het vertrouwen hebben dat ik niet alleen ben. God is altijd bij mij, Hem kan ik alles vertellen. Ik heb het gevoel dat hij mij helpt om de goede beslissingen te maken. Zo ben ik raadslid geworden. Als iemand mij 20 jaar geleden had gezegd dat ik mij verkiesbaar zou stellen dan had ik vast gelachen en het niet geloofd.
Hoe is het om raadslid te zijn?
Het is namelijk een hele bijzondere taak. Ik voel mij de vertegenwoordiger voor een groep mensen, mijn kiezers. Zij hebben mij gekozen en geloven dat ik goede beslissingen neem voor hun leefomgeving en hun welzijn. Dat vind ik een hele belangrijke taak en verantwoordelijkheid.
Wat is je rol binnen de fractie, in de raad?
Sociaal domein, jeugd en gezin, gezondheid en veiligheid. Ik heb bijvoorbeeld schriftelijke vragen gesteld wat betreft onze vaccinatiegraad, maar ook bijvoorbeeld technische vragen over drempelvrije straten in verband met vervoer van mensen met rug- en nekklachten.
Wat zijn je kwaliteiten? Spontaan, invoelend?
Onder andere, maar ook een stukje zelfreflectie, geduldig zijn naar anderen, goed luisteren en ik denk dat je voor het werk als raadslid ook wel moedig moet zijn. Je moet durven spreken in het openbaar, durven discussiëren, durven vragen stellen. Leergierig en nieuwsgierig ben ik ook, dat helpt me in het contact met mensen om vragen te stellen op een enthousiaste, respectvolle manier.
Wat vind je van alle tijd die je erin stopt en al het (in)lezen?
Je raakt niet uitgelezen... alles is interessant omdat het allemaal over jouw gemeente gaat, inwoners en de toekomst.
Wat zou je nog nodig hebben als raadslid?
Meer tijd...
Wat zou je in een jaar anders gedaan hebben?
Niets, ik heb nergens spijt van. Ik volg mijn weg en vertrouw erop dat ik het goede heb gedaan en zal doen. Anders ga ik ervan uit dat ik dat van mijn naasten en/of mijn fractie te horen krijg. Zo helpen we elkaar.